Sam Blauw

Hey, Sam. Sam. Sam Blauw. Nooit eerder van gehoord. Hm, hoe zou hij zijn?  Eens even kijken… Oh, we hebben samen Duits. Gezellig.  Zusammen mit Sam.

Sam was de nieuwe jongen. Sam was de fantasie van elk meisje. Hij kon iedereen zijn: Een knappe donkere jongen, een skater, een gothic. Een passend facebookaccount konden de andere Samoholics en ik niet vinden, dus Sam bleef een mysterie.
Stel dat Sam de taal nog niet zou kennen. Ik zou hem kunnen helpen, een rondleiding door de school. Een buddie. Ik zou hem kunnen uitleggen dat het niet ‘De Hek’ was maar  ‘Het Hek,’ en niet Koesen maar Kussen. Die vreselijk oninteressante grammaticalesjes zouden dan natuurlijk eindigen in een onwijs lange koes.
 Vol verwachting stapten mijn klasgenotes afgelopen vrijdag het schoolgebouw binnen om hun boeken te gaan halen. Een bleek, klein meisje kwam naar hen toegelopen.
‘Haai, ik ben Sam. Zullen we vriendinnen worden? ’