Eng.

Het was al best wel donker, en ook was het vrij laat. De lantarenpalen pestten me door een groen licht op me te laten schijnen.  Dit alles maakte het sfeertje in het weiland nogal eng.

Ook fietste ik alleen. Helemaal alleen. 
M’n muziek stond op het hoogste volume, ik trapte stevig door. Ik wist eigenlijk wel dat er niks zou gebeuren: Het landweggetje waar ik over heen fietste is zo ongeveer altijd verlaten, dus welke verkrachter zou daar nou staan wachten op z’n prooi?
Maar in mijn hoofd was het anders.  Achter elk schaap school een potentiële moordenaar, een wolf in schaapskleren.  De bomen fluisterden, de wind roddelde, maar ik fietste door.
En ik kwam thuis. Als een held op sokken. Eindelijk veilig! Een gevoel van overwinning stroomde door mijn lichaam.
Ik liep naar mijn achterdeur, maar daar zag ik een vies, slijmerig, plakkerig geval op mijn deurknop zitten. Bij jullie vast ook wel bekent als.. Een naaktslak.
Toen was ik pas echt bang.